PERLEMBAGAAN MALAYSIA

1)Mahvendrenraj Balasubpramaniam
    16DEM16F1030
2)Murshidar wafa binti adnan
    16DEM15F2006
3)Logeetha Maya
    16DEM16F1114
4)Lim Jun Pin
   16DEM16F1001
5)See Toh Yee Ding
    16DEM16F1002
6)Pavitra Selvan
    16DEM16F1017

Perlembagaan merupakan undang-undang yang mengandungi peraturan dan prinsip yang bertindak sebagai dasar kepada pembentukan kerajaan dan menjadi panduan kepada kerajaan untuk melaksanakan kuasa dalam pentadbiran negara.Terdapat dua bentuk perlembagaan iaitu bentuk bertulis daan bentuk tidak bertulis.Malaysia mengamalkan perlembagaan bentuk bertulis, yakni prinsip-prinsip perlembagaan yang dikumpul dan dikanunkan di dalam satu dokumen.Manakala sistem perlembagaan tidak bertulis ialah sejenis perlembagaan yang tidak dikanunkan di dalam satu dokumen.

Penggubalan perlembagaan dikenali sebagai Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu dikenali buat kali pertama pada 31 Ogos 1957. Manakala, pada 16 September 1963 dikenali sebagai Perlembagaan Persekutuan Malaysia. Ia merupakan dokumen undang-undang bertulis yang tertinggi dan mustahak.Dokumen tersebut mengandungi 14 bahagian dan 181 perkara. Pindaan dibuat 1984 dengan menambah 1 Bahagian dan 2 Perkara. Sekarang ada 15 Bahagian, 183 Perkara, 13 Jadual.Boleh dipinda sekira dapat 2/3 sokongan dari parlimen. Perlembagaan Persekutuan Malaysia asalnya diguna untuk Tanah Melayu (1957), kemudian ia diperluaskan ke Sabah Sarawak 1963.

Pada Februari 1957, draf pertama syor perlembagaan dan laporan telah diumumkan oleh Suruhanjaya Reid.Hal ini kerana, Suruhanjaya Reid telah mendapat maklum balas meluas daripada pelbagai pihak. Oleh hal yang demikian, Suruhanjaya Reid telah mengeluarkan satu penyataan. Penyataan yang dikeluarkan oleh Suruhanjaya Reid mengetepikan syor dan tuntutan daripada Orang Melayu. Antara tuntutan yang diketepikan berkaitan dengan kerakyatan, bahasa, agama dan hak istimewa orang Melayu yang telah disuarakan oleh pertubuhan-pertubuhan Melayu. Sebaliknya, suruhanjaya ini mengandungi kelebihan untuk kaum bukan Melayu yang menuntut hak persamaan dengan orang Melayu. Hali ini mendapat perhatian ialah pemberian dua kerakyatan kepada rakyat Komanwel, Kerakyatan jus soli, rakyat yang berdasarkan prinsip kerakyatan jus soli, semua kaum. Oleh yang demikian, hal ini akan melemahkan lagi kedudukan orang Melayu jika semua kaum mendapat hak yang sama rata.

Perlembagaan boleh dipinda dari semasa ke semasa. Tujuan sesuatu pindaan adalah untuk melindungi kepentingan rakyat. Pindaan yang besar pernah dibuat terhadap Perlembagaan Malaysia adalah berkaitan dengan pemansuhan imuniti bagi YDPA dan raja. Terdapat beberapa perkara yang tidak boleh dipersoalkan, iaitu agama islam sebagai agama Persekutuan, kedudukan istimewa Raja-raja Melayu serta Bumiputera Sabah dan Sarawak, Bahasa Melayu sebagai bahasa Kebangsaan dan soal kerakyatan. Undang-undang yang bercanggah dengan Perlembagaan Malaysia adalah tidak sah dan terbatal. Setiap warganegara Malaysia bertanggungjawab menjunjung tinggi, mendaulat dan mempertahankan Perlembagaan Malaysia.

Terdapat lima peruntukan utama dalam Perlembagaan Malaysia iaitu, Bahasa Melayu, kewarganegaraan, Agama Islam, Hak Istimewa orang Melayu, dan hak asasi.

Bahasa Melayu merupakan lingua franca bahasa perantaran negara ini. Ia digunakan secara meluas bagi tujuan rasmi. Perkara 152 menegaskan bahawa bahasa Melayu adalah bahasa kebangsaan bagi negara. Bahasa Melayu mestilah digunakan untuk maksud-maksud rasmi. Manakala bahasa selain bahasa Melayu tidak dilarang untuk digunakan. Hal-hal yang berhubung dengan bahasa Melayu adalah dilindungi oleh Perlembagaan. Akta Bahasa Kebangsaan 1967 juga telah memperuntukkan bahasa Melayu sebagai satu-satunya bahasa rasmi tunggal. Ia dipilih sebagai bahasa kebangsaan yang menjadi medium penyatuan bangsa Malaysia yang terdiri daripada pelbagai kaum. Ia juga merupakan lambang jati diri dan identiti nasional. Seterusnya, proses pemilihan dan penetapan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan adalah melalui kesepakatan dan tolak ansur dalam kalangan semua kaum di negara ini.

Dalam Bahagian 1, Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan memaktubkan agama islam sebagai agama bagi Persekutuan. Manakala, Perkara 3 (2) Perlembagaan Persekutuan menjelaskan bahawa raja atau sultan ialaha Ketua Agama Islam bagi negeri masing-masing. YDPA akan bertindak sebagai Ketua Agama Islam bagi Pulau Pinang, Melaka, Sabah, Sarawak dan Wilayah Persekutuan (Putrajaya, Labuan dan Kuala Lumpur) bagi mewakili Raja-rajaMelayu. Majlis Kebangsaan Hal Ehwal Agama Islam telah ditubuhkan oleh Majlis Raja-Raja pada 17 Oktober 1968 bagi menyelaraskan pentadbiran hal ehwal agama Islam pada peringkat Persekutuan. Antara tugas Majlis Kebangsaan Hal Ehwal Agama Islam ialah menasihati Majlis Raja-Raja, Kerajaan Negeri, Majlis Agama Negeri, Pendidikan Islam dan perkara yang diajukan kepadanya dengan tujuan untuk memperbaik dan mengadakan penyeragaman dari aspek hukum syarak dan pentadbiran Islam.

Seterusnya, Majlis Agama Islam ditubuhkan di setiap negeri berdasarkan undang-undang negeri. Ia berperanan untuk menasihati Raja mengenai hal ehwal agama Islam. Dalam Perkara 11 (4) memberi kuasa kepada undang-undang negeri dan undang-undang Persekutuan untuk mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa iktikad atau kepercayaan agama lain kepada orang yang menganuti agama Islam. Penganut agama lain tidak boleh menyebarkan agama mereka kepada orang Islam. Dalam Perkara 12(2) pula memperuntukkan kuasa kepada Persekutuan atau sesuatu negeri untuk menubuhkan atau menyenggara institusi Islam serta membiayai perbelanjaan dalam mengadakan atau membantu ajaran Islam. Hukum syarak dan undang-undang bagi Agama Islam termaktub dalam Syeksen 1 bagi Senarai Negeri dalam Jadual Kesembilan Perlembagaan Persekutuan. Antara perkara-perkara yang berkaitan dengan agama Islam yang berada di bawah kuasa Perundangan Negeri adalah seperti berikut; perwarisan, munakahat, wakaf dan takrif serta pengawalseliaan amanah khairat, adat istiadat Melayu, zakat, fitrah dan baitulmal dan perkara yang berkaitan dengan agama Islam.

Dinyatakan dalam Perkara 153(1) Perlembagaan persekutuan.YDPA bertanggungjawab untuk menjamin kedudukan orang melayu dan juga melindungi hak kaum lain.Dalam Perkara 160(2) Perlembagaan Persekutuan mentakrifkan orang Melayu sebagai:Seorang yang beragama Islam,Bertutur menggunakan bahasa Melayu,Mengamalkan adat budaya Melayu,Lahir sebelum hari merdeka sama ada di Tanah Melayu atau Singapura pada hari merdeka.Dalam perkara 153(2),YDPA atas nasihat Jemaah Menteri bertanggungjawab untuk menentukan perizaban jawatan di dalam sektor awam bagi orang Melayu serta Bumiputera Sabah dan Sarawak.

Isu berkaitan kewarganegaraan ini terkandung di dalam Bahagian 3 Perlembgaan Malaysia. Cara-cara untuk mendapatkan kewarganegaraan Malaysia terkandung dalam Perkara 14 hingga 22. Manakala, Perkara 23 hingga 28 pula adalah berkaitan dengan kehilangan hak kewarganegaraan. Seseorang itu boleh mendapatkan kewarganegaraan Malaysia melalui kuat kuasa undang-undang, pendaftaran, permohonan kemasukan dan percantuman wilayah. Seseorang individu boleh kehilangan hak warganegara bedasarkan dua sebab; yang pertama ialah apabila individu itu menolak kewarganegaraannya. Yang kedua, apabila terlucut atau dilucutkan oleh Perlembagaan Malaysia sekiranya individu tersebut melakukan sesuatu tindakan yang bertentangan dengan kehendak Perlembagaan. Antara proses pelucutan ialah, pada peringkat pertama, pemberitahuan secara bertulis beserta alasan kepada individu yang dikenakan perintah pelucutan. Seterusnya, individu berkenaan akan merujuk kesnya kepada sebuah jawatankuasa siasatan. Pada peringkat akhir, penentuan pelucutan kewarganegaraan oleh kerajaan menerusi laporan daripada jawatankuasa siasatan. Setiap warganegara diberi hak dan keistimewaan yang tertentu seperti yang telah diperuntukkan dalam Perlembagaan. Rakyat Malaysia berkewajipan untuk menjunjung dan mempertahankan Perlembagaan menunjukkan rasa taat setia yang tidak berbelah bahagi kepada negara, mengundi semasa pilihan raya jika memenuhi syarat.

Hak asasi ialah perkara asas yang perlu dinikmati oleh rakyat. "Kebebasan Asasi" yang diguna pakai dalam Perlembagaan merujuk hak asasi yang diberikan kepada rakyat. Bahagian II, Perkara 5 hingga 13 dalam Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan sembilan hak asasi. Melalui perkara tersebut, rakyat mendapat perlindungan dan kesamarataan di sisi undang-undang. Jika seseorang ditangkap, dia hendaklah diberitahu sebab dia ditangkap dengan segera dan dia dibenarkan untuk membela diri. Oleh itu, dia tidak boleh dituduh dengan tuduhan yang sama buat kali kedua sekiranya telah dilepaskan dan dibebaskan oleh mahkamah atas tuduhan yang sama. Seterusnya, pergerakan individu dari Semenanjung ke Sabah dan Sarawak adalah tertakluk kepada undang-undang imigresen negeri terbabit. Isu-isu sensitif seperti isu yang berkaitan dengan agama, bahasa kebangsaan, hak istimewa orang Melayu dan kedudukan Raja-Raja Melayu adalah dilarang untuk dibicarakan secara terbuka.

Perlembagaan Persekutuan atau Perlembagaan Malaysia merupakan kontrak sosial perjanjian perdamaian. Istilah "Kontrak Sosial" tidak terkandung di dalam perlembagaan. Ia merujuk bentuk permuafakatan yang ulung antara rakyat dan pemimpin bagi tiga kaum utama iaitu; Melayu, Cina, dan India. Tiga kaum utama ini, mewakili UMNO, MCA, dan MIC yang dimeterai menerusi Perlembagaan Persekutuan. Tolak ansur dalam permuafakatan ini melibatkan persetujuan dalam memberi sesuatu dan menerima sesuatu yang lain seperti yang ditegaskan oleh Tuanku Abdul Rahman. Seterusnya, melalui permuafakatan sosial ini, penggantian beri-memberi atau quid pro quo berlaku antara orang melayu dan bukan melayu. Oleh itu, orang melayu bersedia mengubah tanah asal tumpah darah keturunan mereka menjadi tanah perkongsian dengan orang Cina dan India. Orang Melayu bersetuju memberi hak kewarganegaraan bedasarkan prinsip jus soli kepada orang-orang bukan Melayu. Antara perkongsian orang Melayu ialah kewarganegaraan berdasarkan prinsip jus soli. Melalui perkongsian ini, orang bukan Melayu memberi balasan. Antara balasannya ialah, kedudukan istimewa orang Melayu, Agama Islam, Bahasa Melayu, dan kedudukan. Permuafakatan dan tolak ansur antara orang melayu dan bukan melayu merupakan nilai-nilai unsur tradisi dalam Perlembagaan Malaysia. Menurut Tun Mohamed Suffian Hashim (bekas ketua Hakim Negara) Perlembagaan Persekutuan masih mengekalkan unsur tradisi. Antara unsur-unsur tradisi dalam Perlembagaan Persekutuan ialah Pemerintahan Beraja, kedudukan istimewa orang Melayu, Agama Islam, dan Bahasa Melayu. Tanpa kontrak sosial ini Tanah Melayu mungkin tidak berjaya mencapai kemerdekaan pada 1957. Kontrak sosial merupakan asas yang menjadikan Malaysia sebuah negara merdeka di bawah sistem pemerintahan Demokrasi Berparlimen Raja Berpelembagaan dengan konsep negara.

1.Siri Politeknik Pengajian Malysia,
2.Pengajian Malaysia,EDIS KELIMA
3.www.oxfordfajar.com.my
4.Mardiana Nordin dan Hasnah Hussiin, Buku Pengajian Malaysia Edisi Kelima.

Perlembagaan Malaysia merupakan undang-undang tertinggi negara. Perlembagaan Malaysia yang digubal menjadi garis panduan dalam sistem pemerintahan, sistem politik dan pentadbiran negara di samping memberikan jaminan perlindungan kepada raykat. Perlembagaan merupakan tunjang kepada keamanan dan perpaduan kaum di Malaysia. Permuafakatan sosial yang dipersetujui sewaktu menggubal Perlembagaan merupakan persetujuan yang telah diterima oleh pelbagai pihak pada ketika itu.  Oleh itu, ketinggian Perlembagaaan seharusnya dijunjung bagi mengekalkan keamanan dan kestabilan negara Malaysia.